استاندارد ملی در ساخت کفش ایمنی
استاندارد ملی در ساخت کفش ایمنی برای اولین بار در سال در 1344 درایران طراحی و اجرا شد و هم اکنون در بند 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر شده است . مقصود از ابلاغ استاندارد های کفش ایمنی، اجرای کفش های ایمنی برای کاربرد های خاص در شغل های متفاوت و همچنین بررسی و تعیین ویژگی ها و اطمینان از ایمن بودن یک کفش ایمنی مناسب می باشد .
طبق نگارش استاندارد ملی در ساخت کفش ایمنی ، کفش ایمنی بایستی در برابر نفوذ اجسام تیز مانند میخ به داخل و کف آن مقاوم باشد و نیروی که برای نفوذ به زیره آن لازم می باشد باید حداقل 1100 نیوتن باشد .
کفش ایمنی ضد الکتریسیته(عایق برق) ساکن می باشند و باید طبق استاندارد ملی ابلاغ شده پس از قرار گیری در هوای خشک و هوای مرطوب ، مقاومت الکتریکی آن از 100 کیلو اهم بیشتر، و کمتر یا برابر 1000 مگا اهم باشد .
ضربه گیری پاشنه کفش ایمنی جهت حفظ مفاصل و ستون فقررات نباید از 20 ژول کمتر باشد و راحت باشد .
طبق استاندارد ملی در ساخت کفش ایمنی در نظر گرفته میشود باید میزان عایق بودن کفش ایمنی در برابر گرما(نسوز) زیرین آن ها در سطح فوقانی دما حداکثر 22 درجه سلسیوس باشد و نباید دچار شکستگی یا تغییر شکل شوند زیرا باعث کاهش کارایی آن ها می شود .
میزان عایق بودن در برابر سرما در کفش های ایمنی باید طبق استاندارد کاهش دما در سطح فوقانی کفی باید حداکثر 10 درجه سلسیوس باشد .
در کفش ایمنی باید مقاومت به آب طبق استاندارد ، به حدی باشد که پس از 100 بار طی مسیر کل مساحتی که آب به آن نفوذ پیدا می کند نباید بیش از 3 سانتی متر مربع باشد یا پس از 15 دقیقه نباید آب نفوذ پیدا کند و بایدکفش ایمنی ضد آب باشد .
مقاومت کفش ایمنی بر اساس استاندارد در برابر اجسام داغ و تماسشان با جسم داغ ، در کفش های چرم باید به گونه ای باشد که پس از خم شدن حول میله نباید آثار ترک و سوختگی که به داخل لایه کوروم پیشرفت می کند دیده شود . کفش های پلاستیکی و پلیمری هم نباید ذوب شوند و هنگامی که حول میله ای خم می گردند نباید هیچ گونه ترکی بر روی آن ها ظاهر شود .
طبق استاندارد HSE کفش های ایمنی چگونه باید باشند ؟
طبق استاندارد HSE که کفش ایمنی را از پوشش های حفاظتی کار های سخت و دشوار می داند ، همه ی افراد و کارکنان محیط های کار خطرناک باید از کفش ایمنی و پوشش ایمنی مناسب استفاده کنند .
طبق این استاندارد در جلوی کفش های فولادی از قطعه ای فلزی استفاده می شود تا از انگشتان پا محافظت کنند و مطابق آن تمامی کفش های کارکنانی که با برق کار می کنند و امکان برق گرفتگی در کار آن ها وجود دارد باید بدون میخ باشد تا از برق گرفتگی محافظت کند .
طبق استاندارد HSE کفش های ایمنی را از یک ماده انعطاف پذیر مثل پلی اورتان PU می سازند که به کفش ایمنی زیره پیو مشهور هستند و پنجه آن ها هم مطابق همان استاندارد می تواند از جنس چرم که عایق برق است و یا PVC که عایق شیمیایی می باشد ساخته می شود
بازار کفش ایمنی ، کفش ایمنی را در انواع گوناگون برای شغل های مختلف ارائه می دهد . تنوع رنگی و مدل های زیادی میباشد و همچنین با فروش تمام برند های کفش ایمنی ایرانی سعی در حمایت از تولید ملی را دارد که طرح ها و طراحی های کفش های ایمنی مطابق با نیاز شغلی مشتریان می باشد که در بازار کفش ایمنی به چشم می خورد
