هدف از تعیین استاندارد برای کفش ایمنی
استاندارد های کفش ایمنی برای اولین بار در سال 1344 طراحی و اجرا شد و هم اکنون در بند 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود . هدف از تدوین استاندارد های کفش ایمنی ، اجرای پای پوش ها یا کفش های ایمنی برای کاربرد های خاص در شغل های متفاوت و همچنین بررسی و تعیین ویژگی ها و اطمینان از ایمن بودن یک کفش ایمنی مناسب می باشد .
طبق استاندارد های کفش ایمنی ، کفش های ایمنی باید در برابر نفوذ اجسام تیز به داخل و کف آن مقاوم باشد و نیروی که برای نفوذ به زیره آن لازم می باشد باید حداقل 1100 نیوتن باشد .
کفش ایمنی ضد الکتریسیته ساکن می باشند و باید طبق استاندارد ملی تعیین شده پس از قرار گیری در هوای خشک و هوای مرطوب ، مقاومت الکتریکی آن از 100 کیلو اهم بیشتر، و کمتر یا برابر 1000 مگا اهم باشد .
کفش ایمنی عایق الکتریکی باید طبق استاندارد که طبقه بندی بشوند و در کلاس الکتریکی 0 یا 00 قرار گیرند .
ضربه گیری پاشنه کفش ایمنی نباید از 20 ژول کمتر باشد .
طبق استاندارد ملی که برای کفش های ایمنی در نظر می گیرند باید میزان عایق بودن کفش ایمنی در برابر گرمای زیرین آن ها در سطح فوقانی دما حداکثر 22 درجه سلسیوس باشد و نباید دچار شکستگی یا تغییر شکل شوند زیرا باعث کاهش کارایی آن ها می شود .
میزان عایق بودن در برابر سرما در کفش های ایمنی باید طبق استاندارد کاهش دما در سطح فوقانی کفی باید حداکثر 10 درجه سلسیوس باشد .
در کفش ایمنی باید مقاومت به آب طبق استاندارد ، به حدی باشد که پس از 100 بار طی مسیر کل مساحتی که آب به آن نفوذ پیدا می کند نباید بیش از 3 سانتی متر مربع باشد یا پس از 15 دقیقه نباید آب نفوذ پیدا کند .
مقاومت کفش ایمنی بر اساس استاندارد در برابر اجسام داغ و تماسشان با جسم داغ ، در کفش های چرم باید به گونه ای باشد که پس از خم شدن حول میله نباید آثار ترک و سوختگی که به داخل لایه کوروم پیشرفت می کند دیده شود . کفش های پلاستیکی و پلیمری هم نباید ذوب شوند و هنگامی که حول میله ای خم می گردند نباید هیچ گونه ترکی بر روی آن ها ظاهر شود .
طبق استاندارد HSE کفش های ایمنی چگونه باید باشند ؟
طبق استاندارد HSE که کفش ایمنی را از پوشش های حفاظتی کار های سخت و دشوار می داند ، همه ی افراد و کارکنان محیط های کار خطرناک باید از کفش ایمنی و پوشش ایمنی مناسب استفاده کنند .
طبق این استاندارد در جلوی کفش های فولادی از قطعه ای فلزی استفاده می شود تا از انگشتان پا محافظت کنند و مطابق آن تمامی کفش های کارکنانی که با برق کار می کنند و امکان برق گرفتگی در کار آن ها وجود دارد باید بدون میخ باشد تا از برق گرفتگی محافظت کند .
طبق استاندارد HSE کفش های ایمنی را از یک ماده انعطاف پذیر مثل پلی اورتان PU می سازند و پنجه آن ها هم مطابق همان استاندارد می تواند از جنس چرم که عایق برق است و یا PVC که عایق شیمیایی می باشد ساخته می شود .
خصوصیت کفش ایمنی استاندارد
یک کفش ایمنی که مطابق با استادارد طراحی می شود باید 3 خصوصیت مفید را که شامل جنس خوب ، پاشنه ی مناسب و استاندارد ، و قالب و پنجه استاندارد هست را دارا باشد .
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با بازار کفش ایمنی در ارتباط باشید.
[button size=”medium” style=”success” text=”دانلود استاندارد های کفش ایمنی” link=”https://safetyshoesmarket.com/wp-content/uploads/2018/03/standard-shoes.pdf”]